Juichen voor SPFC in kleuren van de tegenstander

Velen zullen Brazilië associëren met voetbal. En wat kun je dan beter doen dan naar een voetbalwedstrijd te gaan in Brazilië? Nu we er toch zijn... Een verslag dus van een voetbalwestrijd tussen Sãu Paulo FC (SPFC) en Atlético-GO (A.C.G.).

Allereerst viel me op dat Brazilië voetballand niet altijd opgaat. Sterker nog, de meeste mensen (lees: buddies) die ik tot nu toe gesproken heb, blijken zich helemaal niet zo te interesseren voor het Braziliaans voetbal. Tijd om zelf het Braziliaanse voetbal met eigen ogen te aanschouwen.

Vanavond is het SPFC tegen Atlético-GO. In het stadion zitten 27.600 toeschouwers. Vergelijkbaar met de capaciteit van stadions van FC Twente, FC Utrecht, SC Heerenveen en Vitesse. Buddy Renato verteld me dat er waarschijnlijk veel doelpunten zullen vallen, aangezien de tegenstanders van SPFC op dit moment hekkensluiter is van de competitie. In mijn hoofd speelt zich ondertussen al een herhaling af van de wedstrijd Nederland-San Marino, waarbij heel Nederland nog nooit zo vaak heeft mogen juichen.

Ik voel me op m’n plek met mijn zwarte broek, mijn rode hempje en m’n witte jasje. De kleuren van SPFC. Hoewel, de Braziliaanse clubs die vanavond tegen elkaar spelen blijken niet heel vindinrijk in het kiezen van een logo: beide clubs hebben bijna hetzelfde logo, dat bestaat uit de kleuren rood, zwart en wit. Eén voordeel: je kunt nooit verkeerd zitten in het stadion.

Voordat de wedstrijd begint roepen de fans van de club uit Sao Paulo de naam van spits Luis Fabiano. Hij is geliefd. Misschien wel een legende te noemen. De trouwe aanhangers van de club hebben vertrouwen in hem. Toch zal hij straks in de wedstrijd niet veel van dat alles waarmaken.

Om negen uur begint het. Het eerste kwartier maken beide clubs veel overtredingen, waarbij regelmatig het witte (soort van) golfkarretje het veld mag betreden. De scheidsrechter doet weinig goeds in de ogen van de SPFC-fans. Hij mag dan ook gratis een heus fluitconcert aanhoren. Sao Paulo FC laat zien dat het gebruik kan maken van mooie combinaties, waarbij Lucas Moura af en toe ongelukkig de bal verliest. De nummer 7 gaat in december overigens naar Paris Saint-German voor een bedrag van vijftien miljoen. Ondanks dat SPFC na haar technische hoogstandjes volledig het doel mist bij een poging tot scoren, blijkt het publiek vergevingsgezind en klapt het braaf.

Wanneer Atlético de bal in bezit heeft, maakt zij het spel breed, terwijl Sau Paulo liever compact speelt. Groot pluspunt voor Atlético is dat het uitblinkt in de verdediging. Eerlijk is eerlijk, Nederland zou er wat van kunnen leren.

Doelman Rogério Ceni heeft niet veel te doen aan de andere kant van het veld. De goalie die de meeste goals als keeper op zijn naam heeft staan, mag slechts een paar ballen uit het doel houden die niet eens zo noemenswaardig zijn.

Hoewel SPFC de wedstrijd redelijk naar zijn hand kan zetten, komt het maar niet tot scoren. Als na meer dan een half uur spelen Paulo Miranda (30 miljoen) de rommelige 1-0 voor Sau Paulo maakt, barst er een gejuich los. De Braziliaanse fans van de club zijn trots. En daar wordt de speler voor beloond. De poging tot scoren die daarop volgt van Atlético is dan wel fraaier, maar rolt langs het dol over de achterlijn. Sau Paulo richt haar vizier daarna weer op het doel, maar keeper Marcio geeft niets weg.

Toch is daar iets voor de rust de 2-0 door Osvaldo (20 miljoen), die met een lichte stift de bal in de verre hoek plaatst. Opvallend is dat er nergens een tijd wordt aangegeven in het stadion. Nog opvallender is de vrouwelijke grensrechter die overigens zeer goed vlagt. En om nog maar iets te noemen: tijdens de tweede helft wordt omgeroepen hoeveel omzet er gedraaid is door de verkoop van de kaartjes.

In de tweede helft herpakt Atlético zich, maar het mag niet baten. Zij komen niet tot scoren, Sau Paulo heeft nog wel één kans als ze een penalty toegewezen krijgen. Helaas voor de geliefde Luis Fabiano schiet hij op de lat en blijft het bij een kleine 2-0 voor SPFC.

Het was een prima wedstrijd om te kijken. Toch moet ik wel zeggen dat ik meer had verwacht van dit Braziliaans ‘futebol’. Meer spectaculaire passes en fijne goals.