A journey begins

maandag. 11 mei 2009

Op het moment is het 22.45. Terwijl sommigen van vermoeidheid in slaap vallen, neem ik nog even de tijd om wat te schrijven. Jaja, een zoveelste reisverslag.
Dit keer is de eindbestemming: Rome!
Vanaf het begin beginnen is altijd handig ook al zijn we nu al in Italië. Vraag me niet waar, want mijn topografie faalt al jaren. Volgens mijn actieve-hersen-tomtom zaten we namelijk in Stockholm, Venetië, Oekraïne óf Madrid, terwijl we eigenlijk gewoon in Zwitserland zaten.
Goed, vanochtend werd ik om half 8 wakker gemaakt bij mijn opanoma. Om 8 uur moesten we bij Mirjam van Klaarbergen zijn. "Ehm, hallo? Ik ben en blijf nog altijd een meisje. Opstaan, wassen, aankleden, make-upperen én ontbijten in een half uur?" Nou goed, zo gezegd zo gedaan: om 7.50 zat ik aan mijn brood-met-aardbeien-ontbijtje. "Opa? We moeten zo weg hè?" "Ja, ja. Natuurlijk, komt goed." En opa begon aan zijn lekkere bord warme pap. "Opa? Om 8 uur moeten we er zijn." En weer een bevestiging dat alles goed zal komen. Nu mag u even drie keer raden...
Om 8.10 kwamen we aan bij huize Klaarbergen. "Opa?"
...
Stilte.
In ieder geval was het no problemo.
Om half 9 waren we bij school, en om 9.03 vertrok de bus.
Let the adventure begin! We begonnen de dag met de Bijbel, gebed en een lied. "Lieve mensen, over 24 uur zullen wij als het goed is, arriveren in Rome!" Een bus van 44 kinderen (incl. leraren) gingen wat meer in de hoogte zitten met pretlichtjes in de ogen en een grijns van oor tot oor.
De buschauffeurs wenste ons een goede reis toe, en om het af te maken vroeg hij of we er zin in hadden.
Errug leuk... als je in groep 3 zit..
De reis tot nu toe verliep goed. Na de eerste paar kilometers werd hét Rome-lied ingezet. Maarrr...de maakster van het lied moest het wel even aanleren...
En toen stond ik daar: "Ehh, hoi?"
Uiteindelijk weer naar mn plaats toegerend en daar maar ingezet.
"Jaa leuk hoor!" was de reactie van een leraar, "maar eigenlijk kon ik er hier niets van verstaan." Dus of Evelien alsnog naar voren wilde banjeren, lomp strompelend over rondslingerende tassen en jassen.
Gelukkig hielp Mirjam een handje mee, en hebben we samen in de microfoon het lied geschreeuwd totdat de leraren ons smeekten om te stoppen omdat ze het lied nu wel kenden. Op de terugweg naar mn plek struikelde ik natuurlijk over een gitaar (van de 3 zijn er nu nog 2...bruikbaar) en lag ik languit in het gangpad.
...Nou ja, 't was leuk geweest als het waar was :)
We hebben een stop gemaakt in Deutschland, waar je voor 50 cent je behoefte kon doen. Helaas, er stond een toiletvrouw dus konden we niet smokkelen. Deed je dat wel, dan mocht je niet meer plassen :p
In Duitsland gingen we eten in een hotel-restaurantje. Ook in Duitsland zullen ze misschien wel denken dat wij Nederlanders ons zeer goed kunnen aanpassen en daarom probeerde ik in mn beste Duits...te praten. 80% van de Rome-reizigers heeft nu de bovengenoemde statement keihard ontkracht. De uitspraken varieerden van: "Euh, doe mij maar een cola" tot "Ja, zet daar maar neer." Resultaat: scheve hoofden en omlaaghangende schouders omdat ze er geen drol van begrepen.

In de bus werden er films gekeken (Hitch, what happends in Vegas en Kongfu panda) en gitaar gespeeld en gezongen.
De laatste stop tot nu toe was net voor de Italiaanse grens. Hier kon je "pie for free", oftewel: gratis plassen! En dat klonk ons, Nederlanders goed in de oren! :D
De nodige foto's werden gemaakt en meteen merkten we de eerste paar loerende Italianen op. Gezellig mensen...
Terug in de bus en rijden maar weer.
Een luid gejuich steeg op toen we Italië inreden. Even was de belangstelling groot, maar al snel vielen de meesten in slaap. We werden verwelkomt met vuurwerk, en ik kon het niet laten om in de heerlijke stilte: "VUURWERK!" te schreeuwen. Hihi, iedereen wakker, maar met een net zo harde 'oh' en 'aah' vielen ze weer in slaap.
Nu is het wachten op de morgenzon. En het is nog maar 23.30
Tot zover de beschrijving van het dagje bus-zitten, al moet ik wel zeggen dat ik erg genoten heb. Gezellige mensen, en een prachtig landschap. In Duitsland begon het met heuvels, en in Zwitserland waren het bergen en meren. Prachtig! Wunderschön! Geweldigimo :P